groen = gras...

Toe,
huil maar niet mijn vriend,

mijn oud geworden kind.

Kom, veeg je tranen aan mijn jas.

En dans, dans met mij
nu nog je nog kan.

Hou me vast en wieg me,

wieg me zachtjes heen en weer.

Komaan,
wij 2
hand in hand.

En spring,

spring met mij naar de overkant.

En lach, lach mijn vriend.

Doe gewoon alsof het kind zijn iets van gisteren was.

♫♪ Groen = gras, groen = gras ♫♪

    Kijk, daarginds is een waterplas.

©nja Raes

Lieve Marina

Marina,

Het voelde anders,

zo onverwacht...

Toch fluisterde je heel zacht.

dat je alles al had gehad.

Voor het eerst in jouw leven 

wou je vergeten,

de ellende, 

de pijn.

Je lichaam moegestreden. 

Het was vroeg in de avond...

Wij zijn gekomen...

Je sloot jouw ogen

en lag roerloos neer 

Je bent niet meer...

Tranen als parels 

draag ik met me mee...

 Dank je voor weleer!

©Anja Raes

 Afscheid van een collega/vriendin + 9 maart 2017