Toekomst of heden...

Soms vraag ik me af 

is dit een verdiende straf.

Al die kwalen en wilde verhalen over het dragen.

één ding weet ik zeker,
dit gevoel van onmacht had ik nooit verwacht.

Voel me helemaal niet top of stand vast.

Ook ik ben een mens en wordt gewaar.

Vroeger had ik in mijn hoofd een draaiboek van het leven.

Nu zijn mijn toekomstplannen zo goed als verdoofd.

Ik krijg het soms allemaal niet meer verwoord.

Geen geren, geen gemor.

Zal het maar nemen zoals het komt.

Wat de toekomst brengt baart me zorgen.

Niet voor vandaag, wel voor morgen.

Ik kijk met een versneden blik naar dit bestaan,

en ga er na een zoveelste huilbui

met volle borst weer tegenaan.

Hopend dat mijn redder vanuit zijn toren

mijn lijf en leden kan bekoren.

©Raes Anja 

Ik...

Ze zeggen weleens dat ik onvoorspelbaar ben.

Gewoon anders, niet hetzelfde.

Het zit vermoedelijk in mijn denken.

Ofwel is het zwart, nu en dan eens wit,

maar nooit ergens tussenin.

De ene moment een spraakwaterval,

nu en dan muisstil.

Maar nooit zoals hij of zij het wil.

Soms lijkt het alsof ik een harde bolster heb,

maar in feite ben ik een bang en breekbaar kind.

Steeds goedgezind.

De glimlach is het masker van het leven,

daar kan je immers heel wat pijn en verdriet achter steken.

Nooit ben ik iets vergeten of nodeloos beginnen te zweven.

Ik liet af en toe mijn hoofd hangen.

Heb me zelf door naasten laten vangen.

Vrienden, zijn dit geen wezens die je soms levend

wil opeten, om dan later bij te praten zonder elkander te haten.

Vroeger had ik er veel, dacht ik.

Nu tel ik er amper 1 of 2.

Ben ik een goede vriend ?

Misschien WEL , misschien NIET.

Mijn hart draag ik op mijn tong,

nooit in monden waarin ik zwom.

Ook liep ik meermaals tegen een blinde muur

ik deed het steeds vol passie en vuur.

Tevens nam ik soms een drafje met een met tranen gevuld lachje.

Ach, wat ben ik gevoelig en steel ik soms blikken in de wind,

warme liefdevolle mensen vergeet ik niet.

Jij bent jij & dit ben Ik

Er zijn er voor minder gezwicht ;o))

©Raes Anja