Blablaatjes...

Praatjes 

zijn zaadjes 

die uitgroeien 
tot 
granaatjes
...
@nja

Lang geleden...

Met vlag en wimpel 

heb ik staan zwaaien,

gillen en kraaien.

Eureka...ik kan het!

Wie had het ooit nog gedacht,

totaal onverwacht.

De sprong in het duister...

geen onwennig gefluister.

Schaamteloos op weg naar 

dat ene gevoel, een doel.

Verveling sterft bij naam.

En ik, 

ja, mevrouwtje, 

IK blijf doorgaan.

Zalig gevoel,

te weten dat er iemand

bestaat die in me gelooft,

niks belooft, maar me terug

laat streven naar een taal

die slechts door enkelingen

wordt verstaan.

Lang geleden...

Geloof me, ik was vergeten...

maar nu ik leer proeven, smaakt het naar meer.

@nja

Ik wil...

Ik wil praten

met het verleden 

en vragen

of ze is vergeten, het heden.

Ik wil verbergen,

de krassen in mijn hart

omdat ik je graag zag.

Ik wil sterven in de herinnering

van een kind dat in haar tranen

de liefde terugvindt.

Ik wil kunnen kiezen

zonder telkens weer te verliezen,

vasthouden aan al wat kleurrijk was.

Ik wil mezelf kunnen bevrijden

zonder achterom te kijken

naar een tijd waarin jeugdigheid

slechts een sprookje was...

Ik wil schrappen de woorden, jouw spraak.

Zodat het opstaan makkelijker gaat.

 (Het gaat...)

@nja