De eenvoud
sterft in de meervoud
van mensen die niet
weten waar het eigenlijk om draait.
Het is balanceren tussen goed en kwaad.
Het is jezelf toefluisteren dat het gaat,
terwijl het vanbinnen aan alles knaagt.
Het is ja knikken,
terwijl je mond in het niets vergaat.
Het is je langzaam voortbewegen,
terwijl de klok op vijf voor twaalf staat.
Het is leven... overleven
met een aandoening
waarop geen cijfer staat.
Het is gezien worden,
ook al speel je graag verstoppertje.
©Raes Anja
