Who`s fooling who?
Soms ga ik terug in de tijd
om na te gaan waar het fout liep.
Het was de woekering,
het verdriet dat menig sporen achterliet.
Het kan uren blijven stormen in je hart,
maar als jouw ogen geen tranen meer herkend,
dan is het tijd, tijd om op zoek te gaan.
Niet te snel, gewoon traag, terug naar de kern,
de schoonheid, datgene wat blijft.
Vanaf vandaag ben ik degene die dirigeert,
de toekomst zaait en wandel tussen het verzet.
Dankjewel voor alles, voor de levensles.
Wat nu volgt is de stilte...
Het gevoel van ... Vredigheid.
©nja Raes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten