donderdag 8 oktober 2020

Bijna 2 jaar al...


Op 16 november'18 bijna 2 jaar geleden werd ik gelabeld als kankerpatiënt.

Het was zwaar, niet alleen fysiek, maar ook in m'n bovenkamer.

Al besloot ik, om hetgene wat in mijn hoofd zat niet met iedereen te delen,

ik had immers al een groot deel van mijn vrouwelijkheid moeten afgeven.

Nooit eerder had ik stil gestaan bij het feit of ik eventueel nog kinderen wou, maar nu was ik zwanger van een 'tumor' en werd er op minder dan een week over mijn 'leven' beslist, geen keuzes, geen alternatief meer...

Het was erop of eronder, met een radicale ingreep als gevolg...

Ik heb op 2 jaar tijd al meer poezendokters gezien dan, een 'echte kat' in haar 7 levens, maar dankzij hun kordaat optreden heb ik opnieuw een kans gekregen om 'echt' te leven en niet zomaar te overleven.

Voor het eerst kan ik herhalen wat ze vandaag na de inwendig onderzoeken zeiden:

'Er zijn geen onzuiverheden te zien, littekens zijn eindelijk dichtgegroeid, een goede kleur, geur. Het topje vd ijsberg (lees: Vagina) is zuiver en de cystes die zich nog steeds vormen op mijn achtergebleven eierstokken worden steeds kleiner en dat is positief'...maw: stabiel en still clean! 

Binnen 3 maand terug en als ik dan opnieuw 'goed' scoor, zullen er 6 mnd overgaan.

'Bedankt' aan degene die er 'echt' voor me zijn, zowel privé als op professioneel vlak, jullie zijn 👍 en hebben voor altijd een speciaal plekje in mijn ❤. 

@nja


Verlangend...

Jij stoere bast  zonder neiging voor 2 laat me vol verlangen staan. Ik, de dwaas  die steeds  tot het gevoel  en de verbeelding praat, schre...