Ergens tussen gevoel en verstand...

De kou,

de regen,

zelfs de wind 

hield haar niet tegen.

De angst,

het beven,

zelfs de muren

begonnen te spreken.

De ene deur ging open,

de andere weer dicht.

Ik weet, 

het had geen zicht.

Je aarzelde, 

vroeg om een hand

zodat we samen 

sterker stonden aan de rand.

Waar zat in godsnaam mijn verstand,

Er zijn er voor minder gestrand.

©Raes Anja