Ik las jevol passie en gemis,
Leerde schrijven
door langzaamaan
te verdwijnen.
Kuchte, zuchtte.
Vouwde vele
bladzijden dubbel.
Tot ik verslagen werd
door mijn eigen stilte.
...
Strange !
©Raes Anja
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Verlangend...
Jij stoere bast zonder neiging voor 2 laat me vol verlangen staan. Ik, de dwaas die steeds tot het gevoel en de verbeelding praat, schre...
-
Ergens tussen de tafel en het bed... Hoe meer de tijd haar vleugels spreidt, hoe verder de spanwijdte reikt. Net zoals twee speelzieke acte... -
De eenvoud sterft in de meervoud van mensen die niet weten waar het eigenlijk om draait. Het is balanceren tussen goed en kwaad....
-
Who`s fooling who? Soms ga ik terug in de tijd om na te gaan waar het fout liep. Het was de woekering, het verdriet dat menig sporen achte...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten