Stof tot nadenken...

 

 

Minutenlang heb ik zitten nadenken

over waarom bloemen nooit zullen verwelken,

als je ze de juiste hoeveelheid water zou schenken.

Urenlang heb ik zitten peinzen

over waarom schepen nooit vergaan

als je ze blijft sturen op de juiste baan.

Jarenlang heb ik ervaren dat een weg niet alleen over rozen gaat,

maar dat je ook moet leren vrede nemen met de doornen.

Hoe kan je anders terug iemands hart bewonen?

Wat een gedachtengoed.
😌

(Dat is eens wat anders hé, dan dagelijks vers ondergoed?)

©nja Raes

 

Mijn eigen weg...

Alsjeblief,
gun me een vaarwel,
een tot ziens
of een tot later misschien.
En vergeef me,
Jouw blik,
mijn verlangen.
Onze wandelingen hand in hand.
...
Toe, laat me in stilte verdwijnen,
een afscheidsbrief schrijven.
Zodat je kan blijven herhalen,
dat je nooit had gedacht
hoe groot en pijnlijk
de herinnering wel was.
©nja Raes