Als ik terugkijk, koester ik vooral wat was.
Een bewogen jaar, vooral op persoonlijk vlak.
Ik heb leren afscheid nemen van mensen die het leven bezeren.
Al stond ik vaak met de mond vol aan de zijlijn te beven.
Mijn koppige 'Ik' heeft tevens leren
toegeven dat het hier op aard een strijd is zonder regels...
Niks of niemand = gelijk
van hoe hoog je ook uit je toren kijkt.
(Dit is niet uit negativiteit).
" Een stenen muur kan je immers niet breken, zonder het verleden te vergeven."
Een nieuw jaar start meestal met heel wat tam tam en valse voornemens,
wel ik zeg je: 'Ik heb er niet 1' en doe er simpelweg niet meer aan mee...
Blijf mezelf, pik stap voor stap als het mag een graantje toekomst mee.
Wie gaat er mee ?
Recht doorheen de grijze massa van weleer.
Want, alleen is maar alleen & daar vul je zelf je opgesmukte kamers niet mee.
Dus mensen, nu volgen de jaarlijkse (afgezaagde) wensen
en heffen we met z'n allen het glas, voor de toekomst,
2013 en iedereen die we nog niet hebben gezien.
