Wat ik me aan je herinner
is de smaak
van jouw lippen,
de warmte van je mond
waarmee je me meer dan eens
naar een hoogtepunt zond.
De kracht van je handen,
jouw vertederende blik.
Telkens de tijd afscheid
had genomen en mijn lichaam net
van jouw streling was bekomen,
nam je me weer te grazen.
Zachtjes, met een hebzuchtig lachje
en een venijnige blik.
Nu, vele jaren later,
heb ik me erbij geschikt,
heb ik jouw woorden ingeblikt.
Uit onze daden heb ik geleerd,
dat we beiden bestemd waren voor meer...
Dank je voor weleer!
©nja
