zondag 10 augustus 2014

Zo kwam de liefde toch...

Zo kwam de liefde toch.
In uren, dagen.
In doodgezwegen jaren.
Zo kwam de liefde toch.
Het werd gesmaakt,
Met de grond gelijk gemaakt.
Het streelde, verveelde, rende mee 
doorheen het verleden.
Sloeg z'n armen open en verhoorde.
Een nieuwe wereld ging open.
'Wees welgekomen'
♥
©Raes Anja




op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)

Spuugzat...

In feite heb ik het allemaal gehad, ik klad, bewandel roekeloos het levenspad. Huppel als een puber over het zebrapad,  v...

  • Het is nu of nooit...
    De eenvoud sterft in de meervoud van mensen die niet weten waar het eigenlijk om draait. Het is balanceren tussen goed en kwaad....
  • Time will tell...
    Ergens tussen de tafel en het bed... Hoe meer de tijd haar vleugels spreidt,  hoe verder de spanwijdte reikt. Net zoals twee speelzieke acte...
  • Loslopend wild...
    Wat ik me aan je herinner is de smaak van jouw lippen, de warmte van je mond waarmee je me meer dan eens naar een hoogtepunt zond. De...