Only human...
Ik was Judas, jij de kerk.
Ik ben de vrucht,
en jij
nog steeds onbevlekt.
Zij is de schaduw,
ik de nacht.
Omdat ze zich meermaals in
vertelseltjes begaf.
Ik was het minpunt,
jij het pluspunt.
Ik was de kots, zij de gal.
Ik ben het vlees, hij het bloed
dat vanonder
hun kortgeknipte nagels vloeit.
Kragen gesteven,
kelen gesmeerd.
Ik, ik ben een mens en jij,
jij een bedorven Maria's kind.
Geen hoeken en kanten of
betreurenswaardige spijtoptanten
Hij is uitverkorene, jij het segment.
Ik ironisch en jij DOM omdat je
in deze schrijvers gedachte zwom.
©Raes Anja (Deel2).
woensdag 18 april 2012
Abonneren op:
Posts (Atom)
Spuugzat...
In feite heb ik het allemaal gehad, ik klad, bewandel roekeloos het levenspad. Huppel als een puber over het zebrapad, v...
-
De eenvoud sterft in de meervoud van mensen die niet weten waar het eigenlijk om draait. Het is balanceren tussen goed en kwaad....
-
Ergens tussen de tafel en het bed... Hoe meer de tijd haar vleugels spreidt, hoe verder de spanwijdte reikt. Net zoals twee speelzieke acte... -
Wat ik me aan je herinner is de smaak van jouw lippen, de warmte van je mond waarmee je me meer dan eens naar een hoogtepunt zond. De...