Ik zag je
laatst kuieren
door de stad
Je ogen keken
zwarter dan zwart
zo onbereikbaar,
zo hard.
zo hard.
Doodgaan,
het klinkt zo theatraal
en toch sterven we allemaal
aan het eind van dit verhaal.
©Raes Anja
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Spuugzat...
In feite heb ik het allemaal gehad, ik klad, bewandel roekeloos het levenspad. Huppel als een puber over het zebrapad, v...
-
De eenvoud sterft in de meervoud van mensen die niet weten waar het eigenlijk om draait. Het is balanceren tussen goed en kwaad....
-
Ergens tussen de tafel en het bed... Hoe meer de tijd haar vleugels spreidt, hoe verder de spanwijdte reikt. Net zoals twee speelzieke acte... -
Wat ik me aan je herinner is de smaak van jouw lippen, de warmte van je mond waarmee je me meer dan eens naar een hoogtepunt zond. De...
1 opmerking:
so true !! xxx
Een reactie posten