Misschien,
zo nu en dan.
De vage logica tussen ja en neen.
Een speelruimte van keuzes,
vandaag nog belangrijk,
morgen monddood gemaakt.
Twijfels, het eind nabij.
Een afscheidsgroet,
nou vaarwel, bedankt tot ziens!
©nja Raes
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Spuugzat...
In feite heb ik het allemaal gehad, ik klad, bewandel roekeloos het levenspad. Huppel als een puber over het zebrapad, v...
-
De eenvoud sterft in de meervoud van mensen die niet weten waar het eigenlijk om draait. Het is balanceren tussen goed en kwaad....
-
Ergens tussen de tafel en het bed... Hoe meer de tijd haar vleugels spreidt, hoe verder de spanwijdte reikt. Net zoals twee speelzieke acte... -
Wat ik me aan je herinner is de smaak van jouw lippen, de warmte van je mond waarmee je me meer dan eens naar een hoogtepunt zond. De...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten