Een jaar,
een periode van twaalf maand
en zie ons met z'n allen dwalen
tot in de lengte van de dagen.
Een driekwartsmaat,
een voor het ochtendgloren,
twee voor de middagbreedte
en drie voor de avondschemering.
Om daarna met z'n allen blind te staren naar het kijkspel.
Een schouwspel van mensen
die elkander voortdurend naar de hel wensen.
Een drama berust op de wet van meden en perzen.
Ach, tot waar reiken de grenzen?
Waar ligt de mogelijkheid om terug absolutie te schenken
zonder anderen hun haren te krenken?
Waar is de ongedwongenheid,
de speelruimte van onze geest?
Hoera, Hoezee!
We hebben geoogst, het is feest.
Zalig zijn de simpele van geest
©AR.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten