donderdag 12 november 2020

Laat mij ...

Laat mij...

Zeg, laat mij het zijn, 
die sorry zegt tegen de dagenraad,
degene die ja zegt tegen al het kattenkwaad.
De zondaar, de delinquent, de dader, 
ook al denk je nu al aan de gevolgen voor later.
Toe, Laat mij het zijn, 
het zwarte schaap, de blater.
Ik heb immers al zoveel andere lasten gedragen.
Komaan, laat mij het zijn, 
die gal spuwt, 
de bladzijden keert en jouw ruwe woorden vergeeft.
Ik zal het zijn, die slaapdronken op zoek gaat in het in donker.
Kijk, daar is de ochtendschemering al.
Goeiemorgen 
Ach, niemand =  vrij van zorgen.
©AnjaRaes





Geen opmerkingen:

Spuugzat...

In feite heb ik het allemaal gehad, ik klad, bewandel roekeloos het levenspad. Huppel als een puber over het zebrapad,  v...