Kerstmis...

Kerstmis

Een brievenbus vol gezondheidswensen, 

zoetklinkende woorden,
keurig ingepakt.
 allemaal clichés

Een einzelgänger 

vult er z'n dagen niet mee.

In de stad geuren de bomen,

er staan kraampjes op een rij,

de ene schenkt soep, de andere wijn.

 Uitstalramen verklaren 

in grote getale een prijzenoorlog,

honderden euro's vloeien over de toog,
voor pakjes om ter grootst.

Verplicht feestvieren zoals het hoort.

Kerstfeest,
van veraf klinkt het zo mooi...

(De eenzaamheid verstopt zich in de staart van dit festijn).

©Raes Anja

Zeg eens...

Zeg eens...

Hoe vaak heb je niet aan de rand gestaan 

op zoek naar antwoorden?

Antwoorden waar zelf een ervaren rot geen kennis van heeft.

Het geboren worden is immers geen keus.

Het was een gepland iets waar jijzelf geen zeggenschap in had. 

Dus waarom niet? 
Waarom zou je het 'recht' niet in eigen handen nemen?

Niet elk liedje leidt tot een feest en 

niet elke melodie tot een dans.

O shit, ik wals...

©nja Raes

Stof tot nadenken...

 

 

Minutenlang heb ik zitten nadenken

over waarom bloemen nooit zullen verwelken,

als je ze de juiste hoeveelheid water zou schenken.

Urenlang heb ik zitten peinzen

over waarom schepen nooit vergaan

als je ze blijft sturen op de juiste baan.

Jarenlang heb ik ervaren dat een weg niet alleen over rozen gaat,

maar dat je ook moet leren vrede nemen met de doornen.

Hoe kan je anders terug iemands hart bewonen?

Wat een gedachtengoed.
😌

(Dat is eens wat anders hé, dan dagelijks vers ondergoed?)

©nja Raes

 

Mijn eigen weg...

Alsjeblief,
gun me een vaarwel,
een tot ziens
of een tot later misschien.
En vergeef me,
Jouw blik,
mijn verlangen.
Onze wandelingen hand in hand.
...
Toe, laat me in stilte verdwijnen,
een afscheidsbrief schrijven.
Zodat je kan blijven herhalen,
dat je nooit had gedacht
hoe groot en pijnlijk
de herinnering wel was.
©nja Raes 

Van toen af aan...

Weet je...
van toen af aan
schreef ik de letters
van jouw naam
in de kamers van mijn hart.
Nooit eerder
had ik immers
zo'n buikgevoel gehad.
...
Het is har(t)d
       ♥
©nja Raes

Jij maakt het verschil...

Geloof me

als ik je zeg:

Jij maakt het verschil,

tussen het doen en het laten,

tussen het liefhebben en het haten,

tussen een glas wijn en een kater.

Geloof me 

als ik je zeg:

Je bent geen geldig excuus,

voor m'n uitvlucht, mijn diepste zucht,

voor m'n staan blijven en zweven,

voor mijn rillen en onhandig beven.

Geloof me

als ik je zeg:

Je bent mijn grootste geheim,

mijn honger naar het zijn,

mijn stilzwijgen, mijn zeurende pijn.

Geloof me 

als ik zeg:
jij maakt het verschil

tussen het nooit zijn en de misschien.
Tussen het voorbijlopen en het streven.
©nja Raes

groen = gras...

Toe,
huil maar niet mijn vriend,

mijn oud geworden kind.

Kom, veeg je tranen aan mijn jas.

En dans, dans met mij
nu nog je nog kan.

Hou me vast en wieg me,

wieg me zachtjes heen en weer.

Komaan,
wij 2
hand in hand.

En spring,

spring met mij naar de overkant.

En lach, lach mijn vriend.

Doe gewoon alsof het kind zijn iets van gisteren was.

♫♪ Groen = gras, groen = gras ♫♪

    Kijk, daarginds is een waterplas.

©nja Raes

Lieve Marina

Marina,

Het voelde anders,

zo onverwacht...

Toch fluisterde je heel zacht.

dat je alles al had gehad.

Voor het eerst in jouw leven 

wou je vergeten,

de ellende, 

de pijn.

Je lichaam moegestreden. 

Het was vroeg in de avond...

Wij zijn gekomen...

Je sloot jouw ogen

en lag roerloos neer 

Je bent niet meer...

Tranen als parels 

draag ik met me mee...

 Dank je voor weleer!

©Anja Raes

 Afscheid van een collega/vriendin + 9 maart 2017