Een afscheidsgedicht...

Zeg, luister eens even…
Sta stil
en bekijk jezelf eens.
Kijk naar je handen
Wrijf zachtjes over je wang.
Speel met je haar.
Een lentebries…
Voel je het al?
Geloof me,
ze gaat niet weg,
ze fladdert en vliegt hooguit naar de overkant.
Ze blijft bij je, in woorden, jouw herinnering.
Ze leeft verder in jouw hart
In elke vezel
van jouw groot geworden kinderen.
Toe, neem je tijd,
Wandel en zwaai eens even.
Praat en dans met de wind.
Maar bemin het leven zoals
jouw liefste dat zou gewild hebben.
Sterkte…
©nja