730 dagen
en 'k voel nog steeds de pijn
als ik je naam over mijn lippen rol.
Je bent niet alleen de regen, maar ook de zon.
Jij was degene die me smeekte: hou vol.
Wel meid, het is nog steeds
springen, zwemmen en kopje onder gaan.
Maar het gaat, echt wel...
'k Laat je wel weten wanneer ik naar je toe snel.
En ondertussen,
speel ik verder en vertel.
©Raes Anja
1 opmerking:
mooi geschreven en mooie herinneringen, hou je daar aan vast, tot het volgende weerzien !
Een reactie posten