Het doet me niets...
Zeg, luister je eigenlijk wel ?
naar de onzin dat ik je vertel
Beschouw het als een spel.
Ik denk, praat en vraag raak
hoe het met onze toekomst staat.
Of dit gekanker ooit overgaat.
Gisteren, vandaag...
Alsof de tijd tergend door
onze aders snijdt
(en uitwisbaar is zoals krijt).
Ben het kwijt...
de twijfels
de afgunst
de nijd...
Kom lijf,
we staken de strijd.
Tot ieders jolijt...
©Raes Anja
Geen opmerkingen:
Een reactie posten