De afdruk van haar wijnrode lippen
staat als een stempel gedrukt
op een halfvol glas.
Wachtend op de ober
die het bijschenken zal.
Hoe meer ze drinkt,
hoe loslippiger ze klinkt
en haar trots en eigenwaarde
naar de bodem zinkt.
Ze schuifelt,
wiegt langzaam heen en weer.
Soms is het walgen een stap teveel.
De strijd gestaakt, de kamer draait.
Onhandigheid breekt,
haar maag vergeeft.
Santé...
@nja
Geen opmerkingen:
Een reactie posten