Lost...
Voor heel even zag
ik door het bos
de bomen niet meer.
Als een treurwilg stond
ik te staren op een pad
vol informatie.
Duizenden bladen
over vaag(k) gestelde diagnoses
en ontspoorde woorden
spoken eenzaam door mijn hoofd.
Stam doorgroefd,
wortels verdroogd..
Heel m'n spreken gewenteld
in een zin van wangeloof.
Twijfels gezaaid, takken gekneusd.
En wij achterblijvend
met een lege beurs.
Nachtmerrie
(en ik... badend in het zweet).
©Raes Anja
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Spuugzat...
In feite heb ik het allemaal gehad, ik klad, bewandel roekeloos het levenspad. Huppel als een puber over het zebrapad, v...
-
De eenvoud sterft in de meervoud van mensen die niet weten waar het eigenlijk om draait. Het is balanceren tussen goed en kwaad....
-
Ergens tussen de tafel en het bed... Hoe meer de tijd haar vleugels spreidt, hoe verder de spanwijdte reikt. Net zoals twee speelzieke acte... -
Wat ik me aan je herinner is de smaak van jouw lippen, de warmte van je mond waarmee je me meer dan eens naar een hoogtepunt zond. De...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten