Vriend & vijand.
Vaak luister ik
naar onzinnige verhalen
over luxe en zinloos geweld,
een rapsodisch spel over winnaars,
verliezers en een zeldzame held.
Het overmaat van grieven omdat
je je niet schikt naar hun believen.
Hardleerse woorden zoeken een weg
naar een nog halfslaperige mond,
waar zelfs een bakje troost z'n baan
naar onderen niet vond .
Strooplikkers die zichzelf nadien
naar derden verschonen
zonder in het huis
van de gedupeerde te wonen
zonder in het huis
van de gedupeerde te wonen
en te ontsnappen
vanuit hun ivoren toren.
vanuit hun ivoren toren.
Van het weerloos buigen
tot het zelfzuchtig zuigen
van een loden punt aan
hun harteloze schacht
om dan neer te vallen uitgeput
met hun hoofd in het zand.
"klootzakken"
©Raes Anja (Deel2)
2 opmerkingen:
prachtig verwoord! Marleen
Dit gedicht spreekt boekdelen.
Héél mooi en sereen verwoord!
Belleke
Een reactie posten