woensdag 22 april 2015

Lentekriebels...


Geloof me,
er is niks mis met houden van,
het vertrouwen van.
Vreemd toch,
liefde kent elke taal.
Of het nu om een sprookje 
of een beeldverhaal gaat.
Elk begin, 
een komen en gaan.
Het ongeduldig wachten.
Shit, waar zit em toch?
Wat kan je immers 
van die jonge tortelduifjes verwachten?
Tranen, 
om het afscheid te verzachten.
Wat onschuldig geplaag...
smile
2 mensen die na verloop van tijd 
voor meer zekerheid gaan.
Een huisje, een tuintje...
Een plek waar alle bloemen 
door de seizoenen heen
in bloei blijven staan.
Op fabeltjes staat geen naam ;o) 
Dus mensen,
♥ No matter what ♥ 
blijf ervoor gaan.
©nja



Geen opmerkingen:

Verlangend...

Jij stoere bast  zonder neiging voor 2 laat me vol verlangen staan. Ik, de dwaas  die steeds  tot het gevoel  en de verbeelding praat, schre...