Het vonnis luidde
onzichtbaar en omstreden,
zoals een dief in de nacht.
Vage beelden van degene
die meermaals onze kelen smeerden.
Het verslikken in de tranen van
hun slecht (s)makende lach.
Whisky glas verteert de harde woorden
die de ongelovigen doofden,
door de letters ervan op te stoven.
Aan diggelen geslagen
scherven brengen een aalmoes naar
m'n stukgeslagen hart.
Harde noot om te kraken.
Waanzin van de verslaafde
dat nooit dronk maar ontelbare keren
in de gedachte van Lazarus verzonk.
©Raes Anja.
1 opmerking:
Zoals altijd 'subliem' Anja'ke!
Een reactie posten