zaterdag 26 januari 2013

liefdeskind...



Als kind tarde ze meermaals de toekomst en klom ze steevast meters hoog.

Vaak stond ze te balanceren met 1 been op het koord.
Ze was helemaal niet verwaand.
Ze leefde in haar eigen wereldje
en zonk soms meters diep in haar met tranen gevulde schoot.

In haar hart wist ze niet eens dat ze liefde bezat,
laat staan dat ze er zich moeiteloos aan overgaf.
Ze wantrouwde iedereen die kruisten op haar pad.

Ze was verbaal heel sterk, maar emotioneel een wrak,
omdat ze niet eens wist waar de waarheid in dit bestaan zat.

Al die fabeltjes en onuitgenodigde katertjes.
Nu zovele jaren later kent ze alleen nog de bezwaren en de ongeprezen daden van de mensen
die toen het kind in haar niet spaarden.

Ze heft het hoofd en groet vol liefde haar eigen kind.
Dit vertederend en goedgezind als een herboren liefdes kind.
©Raes Anja.








3 opmerkingen:

Anoniem zei

amaai Anja, hoe jij je gevoelens kan verwoorden, knap!! x Marleen

Miss Apple zei

Las dit net voor de eerste keer.

Vreselijk herkenbaar?
Heel mooi?
Tranen?

Kies zelf maar eentje uit.

Heb je nu al in mijn hart gesloten, Anja.

Belleke :-) zei

Tranen lopen over mijn wangen en die zullen nog ff blijven hangen.

Verlangend...

Jij stoere bast  zonder neiging voor 2 laat me vol verlangen staan. Ik, de dwaas  die steeds  tot het gevoel  en de verbeelding praat, schre...